επιστροφή

η (AM ἐπιστροφή) [επιστρέφω]

η επάνοδος σ’ έναν τόπο, ο γυρισμός (α. «επιστροφή στην πατρίδα» β. «πατρῴων δωμάτων ἐπιστροφαί», Αισχύλ.)

νεοελλ.

1. απόδοση οφειλής ή δώρου («επιστροφή χρημάτων»)

2. ό,τι προέρχεται από επιστροφή επειδή δεν πουλήθηκε

μσν.

1. ανταπόδοση

2. μετάνοια

3. συγχώρεση

4. ελπίδα

αρχ.-μσν.

επάνοδος στην ορθή πίστη

αρχ.

1. περιστροφή («ὑπὸ τὴν ἐκείνης χεῑρά τε καὶ ἐπιστροφήν τῆς τοῡ ἀτράκτου δίνης», Πλάτ.)

2. στροφή, στρίψιμο («ἐπιστροφή τῶν σχοινίων», Πλούτ.)

3. (για τόξο ή κόλπο) καμπύλη, κύρτωμα

4. επάνοδος σε νέα προσβολή («δαΐων ἀνδρῶν ἐπιστροφαί», Σοφ.)

5. (για πλοίο) αλλαγή κατεύθυνσης, στροφή («ἡ ἐπιστροφὴ ἐς τὴν εὐρυχωρίαν», Θουκ.)

6. στροφή σε ορθή γωνία

7. υποτροπή αρρώστιας

8. μεταστροφή τών πραγμάτων («μή τις ἐπιστροφὴ γένηται»)

9. τέλος, έκβαση («τοιαύτην ἔσχε τὴν ἐπιστροφήν», Πολ.)

10. προσοχή σ’ ένα πρόσωπο ή πράγμα, φροντίδα («πρὸ τοῡ θανόντος τήνδ’ ἔθεσθ’ ἐπιστροφήν», Σοφ.)

11. ένταση, ικανότητα στο ύφος

12. επίπληξη, μάλωμα

13. (λογ.) αντιστροφή πρότασης

14. (νεοπλατων.) α) επιστροφή προς το ίδιο το αντικείμενο

β) επάνοδος στην πηγή τού όντος.